تاثیر توانمندسازی کارکنان بر کیفیت آموزش در دبیرستان ها

توانمندسازی کارکنان یکی از مولفه های بنیادین در بهبود عملکرد سازمان ها به ویژه در حوزه آموزش و پرورش محسوب می شود. در نظام آموزشی، به ویژه در مقطع دبیرستان که نقش معلمان در شکل گیری شخصیت و توانمندی های علمی دانش آموزان بسیار پررنگ است، توانمندسازی می تواند اثرات چشمگیری بر کیفیت فرآیند آموزش داشته باشد. توانمندسازی شامل فراهم آوردن شرایطی است که کارکنان بتوانند با اعتمادبه نفس بیشتر، تصمیم گیری موثرتر و مشارکت فعال تری در امور سازمانی ایفای نقش کنند. این فرایند از طریق تقویت مهارت های حرفه ای، ایجاد فرصت های رشد فردی، افزایش حس تعلق سازمانی، ارتقای انگیزه درونی، و افزایش مسئولیت پذیری انجام می گیرد.تحقیقات نشان می دهد که مدارس و موسسات آموزشی که بر توانمندسازی معلمان تمرکز دارند، از کیفیت آموزشی بالاتری برخوردارند. معلمانی که احساس می کنند در فرآیندهای تصمیم گیری مشارکت دارند، رضایت شغلی بیشتری دارند و این رضایت به بهبود تعامل آن ها با دانش آموزان منجر می شود. توانمندسازی موجب می شود معلمان به جای پیروی صرف از برنامه های از پیش تعیین شده، نقش فعالی در طراحی، اجرا و ارزیابی روش های تدریس ایفا کنند. همچنین، امکان ارائه ایده های نوآورانه، به کارگیری روش های آموزشی متنوع و افزایش تعهد حرفه ای در محیط های توانمند فراهم می شود.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی کارکنان ، کیفیت آموزش ، معلمان دبیرستان ، مشارکت سازمانی ، خودکارآمدی حرفه ای.