بررسی اثرات طرد یا پذیرش دانش آموز توسط معلم

پذیرش یا طرد دانش آموز توسط معلم از عوامل کلیدی در فرآیند آموزش و رشد روانی و اجتماعی دانش آموزان محسوب می شود. روابط مثبت و پذیرش معلم می تواند تاثیرات مثبتی بر انگیزه، اعتماد به نفس، عملکرد تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان داشته باشد، در حالی که طرد یا بی توجهی معلم ممکن است منجر به بروز مشکلات رفتاری، کاهش علاقه به مدرسه، افت تحصیلی و آسیب های روانی شود. این پژوهش با هدف بررسی اثرات طرد یا پذیرش دانش آموز توسط معلم انجام شده است. یافته ها نشان می دهد دانش آموزانی که از سوی معلمان خود پذیرفته می شوند، حس تعلق بیشتری به مدرسه داشته و روابط اجتماعی سالم تری با هم کلاسی ها برقرار می کنند. همچنین، پذیرش معلم به بهبود عزت نفس و کاهش اضطراب و استرس در دانش آموزان کمک می کند. از سوی دیگر، دانش آموزانی که طرد می شوند، اغلب احساس انزوا و ناتوانی می کنند و احتمال افت تحصیلی و مشکلات رفتاری در آنها افزایش می یابد. این وضعیت می تواند زمینه ساز مشکلات جدی تری نظیر افسردگی و ترک تحصیل باشد. معلمان با ایجاد فضای حمایتگرانه و پذیرش دانش آموزان، نقش مهمی در ارتقاء سلامت روانی و تحصیلی آنها ایفا می کنند. بنابراین، آموزش معلمان در زمینه مهارت های ارتباطی، همدلی و مدیریت کلاس اهمیت فراوانی دارد. این پژوهش با تاکید بر نقش حیاتی تعاملات عاطفی معلم و دانش آموز، پیشنهاد می کند که سیاست های آموزشی به سمت تقویت روابط مثبت معلم-دانش آموز حرکت کنند تا به بهبود کیفیت یادگیری و توسعه فردی دانش آموزان کمک شود.

کلیدواژه ها:

پذیرش معلم ، طرد دانش آموز ، سلامت روانی ، عملکرد تحصیلی ، انگیزه یادگیری ، عزت نفس ، روابط معلم-دانش آموز ، مشکلات رفتاری ، توسعه اجتماعی ، مدیریت کلاس