تاثیر عوامل اجتماعی-اقتصادی بر نابرابری های آموزشی در مناطق محروم

نابرابری های آموزشی از مهم ترین چالش های توسعه اجتماعی در جوامع مختلف، به ویژه در مناطق محروم به شمار می آید. در این مناطق، عوامل اجتماعی و اقتصادی در تعامل با یکدیگر موجب شکل گیری و تداوم فاصله های آموزشی می شوند. فقر اقتصادی خانوارها، نبود درآمد پایدار و دسترسی نداشتن به منابع اولیه آموزشی، از مهم ترین موانع بر سر راه دانش آموزان است. بسیاری از خانواده های محروم توان تهیه ابزارهای آموزشی همچون کتاب، اینترنت، تلفن هوشمند یا حتی وسایل ضروری مانند لباس مناسب برای مدرسه را ندارند. در نتیجه، دانش آموزان این مناطق از همان ابتدا با عقب ماندگی آموزشی روبه رو می شوند که در آینده تحصیلی آنان نیز تاثیر می گذارد.در کنار مشکلات اقتصادی، عوامل اجتماعی نیز نقش کلیدی در گسترش نابرابری آموزشی ایفا می کنند. سطح پایین سواد والدین، بی توجهی به اهمیت آموزش، فقدان حمایت عاطفی و روانی در محیط خانه، و گاه نبود انگیزه در میان دانش آموزان برای ادامه تحصیل، از جمله این عوامل هستند. این شرایط اغلب با تبعیض های فرهنگی و جنسیتی، به ویژه علیه دختران، همراه است که دسترسی برابر به آموزش را محدودتر می سازد. در بسیاری از مناطق محروم، آموزش دختران هنوز هم با موانع جدی فرهنگی و اجتماعی مواجه است.

کلیدواژه ها:

نابرابری آموزشی ، مناطق محروم ، عوامل اجتماعی-اقتصادی ، فقر خانوار ، کیفیت نظام آموزشی.