تاثیر آموزش خودتنظیمی بر پیشرفت تحصیلی و کاهش وابستگی به معلم در دانش آموزان دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزش مهارت های خودتنظیمی بر پیشرفت تحصیلی و کاهش وابستگی به معلم در دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شده است. در سال های اخیر، افت انگیزه، اتکای زیاد به راهنمایی بزرگ سالان و ضعف در مدیریت رفتارهای درسی، به عنوان چالش هایی جدی در مدارس ابتدایی شناخته شده اند. خودتنظیمی، به عنوان یکی از مولفه های کلیدی یادگیری موثر، به دانش آموزان کمک می کند تا با هدف گذاری، برنامه ریزی، نظارت بر عملکرد و ارزیابی خود، مسیر یادگیری را مستقل تر طی کنند.این پژوهش با روش مروری تحلیلی انجام شده و با بررسی پژوهش های داخلی و بین المللی، سعی دارد تاثیر آموزش ساختاریافته خودتنظیمی بر رفتارهای تحصیلی دانش آموزان را تبیین کند. نتایج حاکی از آن است که آموزش خودتنظیمی از طریق تکنیک هایی مانند هدف گذاری روزانه، ارزیابی پیشرفت، برنامه ریزی زمان، و تمرین خودنظارتی، موجب افزایش مسئولیت پذیری، تمرکز، و موفقیت تحصیلی شده و میزان نیاز به کمک معلم در انجام تکالیف را کاهش می دهد. در پایان، راهکارهایی برای اجرای آموزش خودتنظیمی در محیط مدرسه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، پیشرفت تحصیلی ، مسئولیت پذیری ، یادگیری مستقل ، دانش آموز ابتدایی