بررسی تاثیر روایت درمانی در برنامه درسی پنهان بر پرورش مسئولیت پذیری دانش آموزان

در سال های اخیر، توجه به برنامه درسی پنهان به عنوان یکی از ابعاد ناپیدای آموزش رسمی، جایگاه ویژه ای در تحقیقات تربیتی یافته است. این برنامه درسی، فارغ از محتوای رسمی، از طریق تعاملات اجتماعی، سبک معلمی، انتظارات نانوشته، و ارزش های حاکم بر مدرسه بر شخصیت و هویت دانش آموزان تاثیر می گذارد. یکی از مولفه های مهم رشد شخصیت دانش آموزان، مسئولیت پذیری است که نقشی بنیادین در موفقیت تحصیلی، اجتماعی و آینده حرفه ای آنان ایفا می کند. روایت درمانی، که ریشه در روان شناسی معاصر دارد، با استفاده از داستان پردازی، بازنویسی تجربیات فردی، و تاکید بر کنش گری فردی، ابزاری توانمند برای پرورش مسئولیت پذیری به شمار می رود. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روایت درمانی در بستری پنهان و غیررسمی از آموزش، یعنی برنامه درسی پنهان، بر ارتقاء سطح مسئولیت پذیری دانش آموزان انجام گرفته است. روش تحقیق کیفی توصیفی بوده و با استفاده از تحلیل محتوای روایی و مشاهده مشارکتی در محیط مدرسه به جمع آوری داده ها پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که روایت درمانی در بستر برنامه درسی پنهان نه تنها به ارتقای درک دانش آموزان از مسئولیت های فردی و اجتماعی انجامیده، بلکه توانسته با ایجاد معنا و هویت درونی در کنش های روزمره آنان، مسیر رشد پایدار اخلاقی را هموار سازد.

کلیدواژه ها:

روایت درمانی ، برنامه درسی پنهان ، مسئولیت پذیری ، یادگیری غیررسمی ، آموزش شخصیت ، روان شناسی تربیتی