بازی و ریاضی

یادگیری ریاضیات همواره یکی از چالش برانگیزترین بخش های آموزش در مقاطع ابتدایی و متوسطه بوده است. بسیاری از دانش آموزان با مفاهیم انتزاعی ریاضی ارتباط برقرار نمی کنند و این مسئله موجب افت تحصیلی، کاهش اعتمادبه نفس و گریز از درس ریاضی می شود. در این میان، بهره گیری از روش های نوین آموزشی به ویژه آموزش مبتنی بر بازی، می تواند فرصتی ارزشمند برای بهبود فرآیند یادگیری فراهم آورد. بازی ها به عنوان ابزارهای جذاب و انگیزه بخش، زمینه ای را فراهم می کنند تا دانش آموزان در محیطی شاد، تعاملی و بدون اضطراب به تمرین مفاهیم ریاضی بپردازند. این پژوهش با هدف بررسی نقش بازی در آموزش مفاهیم ریاضی انجام شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و از منابع معتبر نظری و مطالعات میدانی بهره گرفته شده است. یافته ها نشان می دهند که استفاده از بازی های آموزشی موجب افزایش علاقه مندی دانش آموزان به ریاضی، تقویت مهارت های حل مسئله، درک عمیق تر مفاهیم و کاهش اضطراب ریاضی می شود. همچنین بازی به عنوان ابزار یادگیری تعاملی، شرایطی را برای یادگیری مشارکتی فراهم می سازد که در آن دانش آموزان به صورت فعال در فرآیند آموزش درگیر می شوند. در پایان، پژوهش حاضر پیشنهاد می کند که معلمان و برنامه ریزان درسی با طراحی فعالیت های بازی محور، محیط آموزشی را از فضای خشک و رسمی خارج ساخته و یادگیری را به تجربه ای لذت بخش تبدیل کنند. همچنین توسعه بسته های آموزشی مبتنی بر بازی های بومی و دیجیتال می تواند در تحقق اهداف آموزشی ریاضی بسیار موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

بازی آموزشی ، ریاضی ، یادگیری فعال ، خلاقیت