اهمیت تربیت هیجانی در مدارس و وظیفه معلمان در این زمینه

تربیت هیجانی یکی از ابعاد مهم رشد فردی و اجتماعی دانش آموزان است که در نظام های آموزشی معاصر جایگاه ویژه ای یافته است. هیجان ها نقش کلیدی در تنظیم رفتارها، تصمیم گیری ها، و تعاملات اجتماعی افراد ایفا می کنند و توانایی مدیریت صحیح آن ها، عامل مهمی در موفقیت های تحصیلی و زندگی شخصی دانش آموزان به شمار می رود. در مدارس، تربیت هیجانی به معنای آموزش مهارت هایی چون خودآگاهی هیجانی، تنظیم هیجان ها، همدلی، و مهارت های ارتباطی است که به دانش آموزان کمک می کند تا ضمن شناخت بهتر خود، با دیگران به شکل موثرتری تعامل داشته باشند. اهمیت تربیت هیجانی در مدارس از چند جنبه قابل توجه است. نخست، این نوع تربیت به کاهش مشکلات رفتاری و افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان کمک می کند، که خود زمینه ساز بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش میزان اضطراب و استرس در محیط آموزشی است. دوم، مهارت های هیجانی به دانش آموزان امکان می دهد تا در مواجهه با چالش های زندگی، از جمله فشارهای اجتماعی و تحصیلی، مقاومت بیشتری داشته باشند و سلامت روانی خود را حفظ کنند. سوم، تربیت هیجانی می تواند به توسعه مهارت های رهبری، همکاری و حل مسئله در میان دانش آموزان بینجامد، که این مهارت ها برای زندگی در جامعه ای پیچیده و پویا حیاتی است. وظیفه معلمان در این زمینه بسیار حیاتی و تاثیرگذار است. معلمان به عنوان نقش آفرینان اصلی در فرایند آموزشی، باید علاوه بر انتقال دانش علمی، به تربیت هیجانی دانش آموزان نیز توجه ویژه ای داشته باشند.

کلیدواژه ها:

تربیت هیجانی ، هوش هیجانی ، مدیریت هیجان ها ، نقش معلمان ، سلامت روان دانش آموزان