اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش کیفیت زندگی زنان روستایی

آموزش مهار های زندگی یکی از مهمترین زیر ساخت های ارتقاء سطح کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی می باشد. پژوهش حاضر با هدف سنجش اثربخشی دوره های آموزش مهارت های زندگی بر کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی در زنان روستایی به مطالعه بر روی زنان روستایی استان کهگیلویه و بویراحمد پرداخته است. نمونه آماری پژوهش ، تعداد ۵۰ نفر از زنان روستای توتنده از توابع شهرستان دنا می باشند. روش نمونه گیری، تصادفی ساده می باشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی (۳۶ سوالی سازمان ملل) و پرسشنامه استاندارد بهزیستی روانشناختی (۸۴ سوالی ریف) استفاده شده است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل است. برای تجزیه و تحلیل، آزمون تی و تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج حاکی از این است که، آموزش مهارت های زندگی در ارتقاء سطح کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی تاثیر بسزایی داشته و می تواند به عنوان عاملی برای ارتقاء سطح کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی زنان روستایی استفاده شود. بنابراین، لازم است که مسئولان و همه دست اندرکاران ذیربط، برنامه ریزی های لازم را برای برگزاری دوره های آموزش مهارت های زندگی به عمل آورند.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های زندگی ، کیفیت زندگی ، بهزیستی روانشناختی ، زنان روستایی