واکاوی مفاهیم «آسیب شناسی کارکردی» در آثار داستانی «شهریار مندنی پور» بر اساس نظریه تحلیل رفتار «اریک برن»

«تحلیل رفتار متقابل»^[۱] یک نظام روان درمانی و نظریه ی رفتارشناسی نوین است که در حوزه کاربرد عملی، راهکارهای روان شناختی جدیدی را شامل می شود، درجهت ادراک اختلالات رفتاری، روان پریشی ها و ارتباط نامحسوس ذهن خودآگاه و ناخودآگاه. مقاله حاضر بر اساس نظریات «اریک برن»^[۲] در چارچوب هرم حالات نفسانی «والد^[۳]، بالغ^[۴]، کودک^[۵]» که در اصل داده ها و پرداخت های بنیادین ذهنی هستند، به بررسی مولفه های «آسیب شناسی کارکردی»^[۶] در آثار «شهریار مندنی پور» پرداخته است.

طبق بررسی و تحلیل داده ها، بیش ترین بسامد در هرم سه گانه، متعلق به حالت «بالغ» است. تحقیق حاضر به روش تحلیلی توصیفی به بررسی شخصیت های آثار مذکور بر اساس نظریه روان شناختی تحلیل رفتار از «برن» پرداخته است، در جهت پاسخ به این پرسش که: «مولفه های آسیب شناسی کارکردی» در آثار داستانی «شهریار مندنی پور» کدامند؟» ماهیت و گستردگی ادبیات در واقع ارتباط مفهومی آن را بسیاری از علوم معاصر و بخصوص علم روان شناسی و پیوند چارچوب ادبی رمان را با نظریات و مولفه های مکاتب نوین این علم نمایان می سازد.

دراین پژوهش، داده ها از عبارات و جملاتی که منوط به حوزه «آسیب شناسی کارکردی» در آثار مورد بررسی است، استخراج گردید تا با تحلیل قسمت هایی که در آن مصادیق «آسیب شناسی کارکردی» منطبق با نظریه نوین«برن» نمود دارد، پربسامدترین کارکرد هرم حالات درونی در چارچوب رفتار متقابل تحلیل شود. پژوهش بینارشته ای حاضر بر اساس واکاوی روابط بر پایه سیستم تحلیل رفتار، بسامد بالای«آسیب شناسی کارکردی» را در آثار مندنی پور نشان می دهد و این مهم که، «بالغ» به عنوان حوزه مبدا و در عین حال دارای بالاترین سطح بازخورد در تحلیل مولفه «آسیب شناسی کارکردی» شناخته شد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی کارکردی ، تحلیل رفتار متقابل ، شهریار مندنی پور ، اریک برن.