نقش یادگیری مبتنی بر پروژه در توسعه مهارت های تفکر انتقادی و حل مسئله در دانش آموزان

آموزش مبتنی بر پروژه به عنوان یکی از رویکردهای نوین و پویا در حوزه تعلیم و تربیت، توانسته است جایگاه ویژه ای در ارتقای کیفیت یادگیری و تسهیل فهم عمیق مفاهیم پیچیده درسی به دست آورد. این روش آموزشی، برخلاف شیوه های سنتی که غالبا بر حفظ و انتقال منفعلانه اطلاعات تکیه دارد، دانش آموزان را به عنوان یادگیرندگانی فعال، مشارکت جو و مسئول در فرآیند یادگیری معرفی می کند که با انجام پروژه های عملی، تحقیقاتی و تیمی، توانایی های شناختی و مهارت های عملی خود را به کار می گیرند و توسعه می دهند. آموزش مبتنی بر پروژه باعث افزایش انگیزه و مشارکت فعال دانش آموزان در کلاس درس می شود که این امر نقش موثری در بهبود کیفیت یادگیری و تثبیت دانش ایفا می کند. این روش آموزشی با ایجاد زمینه های تعامل اجتماعی، همکاری گروهی و کار تیمی، به رشد مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان نیز کمک می کند و محیطی مثبت و حمایتگر فراهم می آورد که در آن دانش آموزان می توانند احساس تعلق، مسئولیت پذیری و اعتماد به نفس خود را ارتقاء دهند. در این پژوهش، علاوه بر بررسی مزایا و اثرات مثبت آموزش مبتنی بر پروژه، چالش ها و موانع موجود در فرآیند اجرای آن مانند کمبود منابع، محدودیت های زمانی، مقاومت فرهنگی و عدم آمادگی کافی معلمان نیز تحلیل شده است. همچنین، راهکارهایی جهت ارتقای کیفیت آموزش مبتنی بر پروژه ارائه شده است که می تواند به معلمان، مدیران آموزشی و سیاست گذاران کمک کند تا با فراهم نمودن زیرساخت های مناسب، آموزش مستمر معلمان و ایجاد نگرش مثبت نسبت به این روش، بهره وری آن را به حداکثر برسانند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، پروژه محور ، تفکر انتقادی ، حل مسئله ، دانش آموزان