نقش آموزگار ابتدایی در تلفیق هوش مصنوعی با روش های یادگیری فعال برای ارتقای مشارکت دانش آموزان در کلاس

در عصر حاضر، فناوری هوش مصنوعی به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای تحول آفرین در آموزش شناخته شده و امکان ایجاد محیط های یادگیری هوشمند و تعاملی را فراهم می آورد. این پژوهش به بررسی نقش آموزگار ابتدایی در تلفیق هوش مصنوعی با روش های یادگیری فعال، به منظور ارتقای مشارکت و انگیزه دانش آموزان در کلاس درس می پردازد. با توجه به اهمیت نقش آموزگار به عنوان طراح و هدایت کننده فرایند یادگیری، مقاله ابتدا مبانی نظری یادگیری فعال و ویژگی های آن را تشریح می کند، سپس قابلیت ها و کاربردهای هوش مصنوعی در محیط های یادگیری هوشمند را بررسی می نماید. در ادامه، نقش آموزگار در طراحی و مدیریت فرآیندهای یادگیری ترکیبی هوشمند و فعال تحلیل می شود و چالش های پیش روی معلمان در بهره گیری از AI همراه با پیشنهادهای کاربردی برای توانمندسازی آنان مطرح می گردد. یافته ها نشان می دهد که بهره گیری موثر از هوش مصنوعی در کلاس های فعال نیازمند تسلط معلمان بر فناوری، آشنایی با اصول یادگیری فعال، فراهم آوری زیرساخت های مناسب و حمایت سازمانی است. همچنین، نقش فعال و خلاق آموزگار در هدایت تعاملات یادگیری و بهره گیری هدفمند از فناوری، عامل کلیدی در تحقق مشارکت عمیق دانش آموزان است. این پژوهش تاکید می کند که با رفع موانع فنی، فرهنگی و سازمانی، تلفیق هوش مصنوعی و یادگیری فعال می تواند کیفیت و اثربخشی آموزش ابتدایی را به طور چشمگیری افزایش دهد و زمینه ساز پرورش نسلی توانمند، خلاق و یادگیرنده مادام العمر باشد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری فعال ، آموزگار ابتدایی ، مشارکت دانش آموزان ، آموزش هوشمند