تفاوت تدریس برای دانش آموزان درون گرا و برون گرا

پایه و اساس هر نظام آموزشی بر استقلال فکری افراد آن جامعه استوار است. هرچه افراد جامعه نیرومندتر و سالم تر باشند جامعه سعادتمندتر و سالم تر خواهد بود. تردیدی نیست که سلامت و پیشرفت یک جامعه به وضع فرهنگی و تربیتی افراد آن بستگی دارد. در آموزش و پرورش نقش نیروی انسانی بسیار مهم بوده و معلم از مهم ترین عوامل در رشد و توسعه ی کیفی تعلیم و تربیت به شمار می آید. معلمان هسته ی مرکزی نظام تعلیم و تربیت و مجریان حقیقی این امر حیاتی هستند و تاثیر آنان بر جامعه به اندازه ی زیادی است که می توان گفت سعادت کشور در دست کسانی است که به تعلیم و تربیت فرزندان جامعه اشتغال دارند.بدون شک معلمان دانا و توانا مهمترین عامل پیشرفت یک جامعه به حساب می آیند و از آنجا که معلمان با روح و روان و احساسات افراد سروکار دارند. چنانچه درست عمل نکنند، زیان های جبران ناپذیری برجای می گذارند که جبران بعضی از آنها متاسفانه هرگز امکان ندارد.در عصر ما این امر مسلم شده است که رفتار فرد بشر نتیجه موقعیت ها و عوامل متعددی است که مهمترین آنها خانواده، مدرسه و اجتماع می باشند. هنگام طفولیت و کودکی این سه عامل، اساس شخصیت فرد را پی ریزی می کنند و پایه رفتارهای بعدی اورا استوار می سازند. اگر خانواده، مدرسه و اجتماع هر یک وظایف خود را به خوبی انجام دهند، شانس موفقیت کودک در زمان بلوغ و بزرگسالی افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

تدریس دانش آموزات درون گرا و برون گرا ، نظام آموزشی ، سلامت روان ، تعلیم و تربیت