رابطه ی خودکارآمدی با تعهد سازمانی و کیفیت تدریس در معلمان آموزشگاه های علمی و زبان آزاد منطقه ۱۴ تهران در سال ۱۴۰۱

هدف از این تحقیق تعیین رابطه خودکارآمدی با تعهد سازمانی و کیفیت تدریس در معلمان آموزشگاه های علمی و زبان آزاد منطقه ۱۴ تهران در سال ۱۴۰۱ بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر کنترل متغیرها غیر آزمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر ۱۲۰ نفر شامل معلمان آموزشگاه های علمی و زبان آزاد منطقه ی ۱۴ تهران در سال ۱۴۰۱ بود و با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان تعداد نمونه ی جامعه ی آماری ۹۲ نفر برآورد شد، که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از۳پرسشنامه ی خودکارآمدی معلم - آلبرت بندورا (۱۹۹۷) و پرسشنامه ی تعهد سازمانی آلن و می یر (۱۹۹۰) و پرسشنامه ی کیفیت تدریس سراج (۲۰۰۲) استفاده شد. هر سه پرسش نامه از روایی لازم برخوردار بودند و روایی صوری آن ها نیز در پرسشنامه ها مورد بررسی قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها از طریق محاسبه ی ضریب آلفای کرونباخ برای هر سه پرسشنامه بررسی شد که ضرایب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه ی خودکارآمدی ۹۴۳/۰ و برای پرسشنامه تعهد سازمانی ۷۸۳/۰ و برای پرسشنامه کیفیت تدریس۸۸۴/۰ به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از جداول توزیع فراوانی و نمودارها و شاخص های مرکزی و پراکندگی استفاده شد. جهت آزمون فرضیه ی اصلی پژوهش از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد و جهت آزمون فرضیه های فرعی، با توجه به نرمال بودن توزیع داده های مربوط به متغیرهای پژوهش ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شد. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی و تعهد سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰.۰۰۱= sig) و (۰.۵۱۱= r) و همینطور نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی و کیفیت تدریس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰.۰۰۱= sig) و (۰.۸۷۶= r).

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، تعهد سازمانی ، کیفیت تدریس ، معلمان ، آموزشگاه های علمی و زبان آزاد