نقش برنامه ریزی شهری در تحقق توسعه پایدار شهری

توسعه پایدار شهری به عنوان یک ضرورت کلیدی در مدیریت شهرهای معاصر مطرح است که هدف آن تعادل میان ابعاد زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی شهرها می باشد. برنامه ریزی شهری به عنوان ابزاری استراتژیک و میان رشته ای نقش مهمی در جهت دهی به روند توسعه شهری در مسیر پایداری ایفا می کند. این مقاله با رویکردی توصیفی-تحلیلی به بررسی نقش برنامه ریزی شهری در تحقق توسعه پایدار پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که برنامه ریزی شهری در صورتی می تواند موثر باشد که به صورت یکپارچه، مشارکتی، داده محور و عدالت محور طراحی و اجرا شود. همچنین چالش هایی مانند تمرکزگرایی، ضعف مشارکت مردمی، ناکارآمدی نهادها و کمبود استفاده از فناوری های نوین، از عوامل محدودکننده تحقق اهداف توسعه پایدار در شهرهای ایران هستند. راهکارهایی همچون تقویت حکمرانی محلی، ارتقای مشارکت عمومی، بهره گیری از فناوری های نوین و آموزش تخصصی برنامه ریزان، برای بهبود کارایی برنامه ریزی شهری پیشنهاد شده است. در نهایت، برنامه ریزی شهری به عنوان موتور محرکه توسعه پایدار، می تواند زمینه ساز شهری سالم، عادلانه و مقاوم در برابر چالش های آینده باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، توسعه پایدار ، حکمرانی شهری ، مشارکت اجتماعی ، عدالت فضایی ، فناوری شهری شهرداری سمنان