نقش معلمان تربیت بدنی در ایجاد انگیزه و علاقه به ورزش در بین دانش آموزان

افزایش بی تحرکی و کاهش مشارکت در فعالیت های ورزشی در میان دانش آموزان، به یکی از چالش های مهم نظام های آموزشی تبدیل شده است. در این میان، نقش معلمان تربیت بدنی به عنوان عناصر کلیدی تاثیرگذار بر نگرش و رفتارهای حرکتی دانش آموزان، بیش از پیش اهمیت یافته است. مقاله حاضر با رویکردی مروری و تحلیلی، به بررسی نقش معلمان تربیت بدنی در ایجاد انگیزه و علاقه مندی به ورزش در دانش آموزان می پردازد. یافته های مطالعات مرور شده نشان می دهند که سبک تدریس معلم، اقلیم انگیزشی کلاس، نوع بازخورد، روابط معلم–دانش آموز و توجه به تفاوت های فردی از جمله مهم ترین عوامل اثرگذار بر انگیزش ورزشی دانش آموزان هستند. نظریه های خودتعیین گری، ارزش–انتظار، اقلیم یادگیری محور و یادگیری اجتماعی، چارچوب مفهومی اصلی این مقاله را تشکیل می دهند. بر اساس شواهد، رویکردهای حمایتی و تعاملی معلمان موجب ارتقای علاقه مندی پایدار به ورزش شده، در حالی که سبک های رقابتی یا قضاوت محور می توانند مانع شکل گیری انگیزش شوند. نتیجه گیری این مطالعه مروری بر اهمیت راهبردهای آموزشی انگیزشی و توانمندسازی حرفه ای معلمان تربیت بدنی تاکید دارد؛ راهبردهایی که می توانند به شکل گیری سبک زندگی فعال، سالم و پایدار در نسل آینده کمک نمایند.

کلیدواژه ها:

معلم تربیت بدنی ، انگیزش ورزشی ، سبک تدریس ، دانش آموزان