بروکراسی و چالش های توسعه در ایران: واکاوی موانع ساختاری، اقتصادی و اجرایی

ساختار بروکراتیک نظام اداری ایران، به ویژه در سطح شهرداری ها، به یکی از موانع جدی در مسیر توسعه شهری تبدیل شده است. تحلیل ابعاد مختلف این ساختار نشان می دهد که تمرکزگرایی، پیچیدگی فرآیندها، تعدد مقررات، و ضعف در تفویض اختیار، به اختلال در اجرای پروژه های عمرانی، فرسایش انگیزه سرمایه گذاران، و کاهش اعتماد عمومی انجامیده است. ساختار فعلی نه تنها سرعت تصمیم گیری و کارآمدی اجرایی را کاهش داده، بلکه با ایجاد بسترهایی برای روابط غیررسمی، زمینه بروز فساد اداری و تضعیف عدالت در ارائه خدمات شهری را فراهم کرده است. آثار اقتصادی این وضعیت به شکل رکود در فعالیت های تولیدی و صنعتی در مقیاس محلی و از بین رفتن فرصت های اشتغال و درآمد پایدار برای شهرداری ها مشهود است. بررسی وضعیت موجود نشان می دهد که اصلاح بروکراسی با موانعی چون وابستگی به ساختارهای متمرکز، نبود اراده سیاسی پایدار، مقاومت کارکنان و فقدان سامانه های شفاف و فناورانه مواجه است. یافته ها حاکی از آن است که بدون بازنگری در ساختارهای اداری، حذف فرآیندهای زائد و تقویت اختیار و پاسخ گویی در سطح محلی، تحقق اهداف توسعه پایدار، مشارکت موثر مردمی و ارتقای کیفیت زندگی شهری در ایران با چالش های جدی روبه رو خواهد بود

کلیدواژه ها:

بروکراسی ، توسعه شهری ، شهرداری ، ساختار اداری ، ناکارآمدی اجرایی.