آموزش دیجیتال در چارچوب تربیت اسلامی: مطالعه مسئولیت پذیری معلمان و دانش آموزان در محیط های یادگیری هوش مصنوعی محور

این پژوهش به بررسی چالش ها و فرصت های آموزش دیجیتال با تاکید بر مسئولیت پذیری تربیتی در محیط های یادگیری هوش مصنوعی محور از دیدگاه اسلامی می پردازد. مطالعه حاضر با استفاده از روش تحقیق ترکیبی (کیفی-کمی) انجام شده است که در بخش کیفی با تحلیل محتوای منابع اسلامی (قرآن کریم، روایات و متون تربیتی اسلامی) و در بخش کمی از طریق پرسش نامه های استاندارد بین ۱۵۰ معلم و ۳۰۰ دانش آموز در مدارس اسلامی جمع آوری شده است.یافته های تحقیق نشان می دهد که کاربست هوش مصنوعی در آموزش، پنج حوزه مسئولیت پذیری را تحت تاثیر قرار داده است: ۱) مسئولیت اخلاقی در استفاده از داده ها ۲) مسئولیت آموزشی در طراحی محتوا ۳) مسئولیت اجتماعی در تعاملات دیجیتال ۴) مسئولیت یادگیری مستمر و ۵) مسئولیت حفظ حریم خصوصی. از منظر اسلامی، این مسئولیت ها با مفاهیمی چون "امانت داری"، "حفظ کرامت انسانی" و "تعاون در خیر" تبیین می شوند.نتایج نشان می دهد که ۶۸% از معلمان و ۵۴% از دانش آموزان، نیاز به بازتعریف نقش های تربیتی در محیط های هوش مصنوعی محور را احساس می کنند. این مطالعه با ارائه "الگوی مسئولیت پذیری تربیتی در عصر دیجیتال" پیشنهاد می کند که نظام های آموزشی اسلامی می توانند با تلفیق هوشمندانه فناوری و ارزش های اسلامی، به توسعه پایدار آموزش دیجیتال کمک کنند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش دیجیتال ، مسئولیت پذیری ، تعلیم و تربیت اسلامی ، اخلاق فناوری