تحلیل چندبعدی توسعه پیاده راه های شهری با رویکردهای زیست محیطی و اجتماعی: گامی به سوی پایداری و سرزندگی در فضاهای شهری

تحلیل چندبعدی توسعه پیاده راه های شهری با تمرکز بر ابعاد زیست محیطی و اجتماعی نشان می دهد که این فضاها، ابزار موثری برای کاهش آلاینده های محیطی، مدیریت مصرف انرژی، ارتقاء سلامت روانی و افزایش تعاملات انسانی در بافت شهری هستند. با بررسی منابع داخلی و خارجی و مطالعات موردی در شهرهای ایران، مشخص شد که طراحی پیاده راه ها با رویکرد انسان محور، استفاده از مصالح پایدار، بهره گیری از پوشش گیاهی بومی، و هماهنگی با ویژگی های اقلیمی و فرهنگی محل، بیشترین موفقیت را در بهبود کیفیت محیطی و افزایش سرزندگی شهری داشته است. نقش شهرداری ها در برنامه ریزی و اجرای هوشمندانه این فضاها به ویژه در زمینه مشارکت اجتماعی، ارتقاء حس مکان و بازآفرینی فضاهای عمومی بسیار تعیین کننده است. پیاده راه ها زمانی می توانند به بستری برای پایداری فراگیر تبدیل شوند که به صورت یکپارچه و با در نظر گرفتن نیازهای زیست محیطی و اجتماعی طراحی و نگه داری شوند. یافته ها نشان می دهد که چنین رویکردی در شهرهای همدان، شیراز، رشت، مشهد، کرج، سنندج و اصفهان، در کاهش فشارهای زیست محیطی و افزایش کیفیت زندگی شهروندان موثر بوده و امکان تعمیم آن به دیگر شهرهای کشور نیز وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پیاده راه شهری ، پایداری زیست محیطی ، تعاملات اجتماعی ، سرزندگی شهری ، شهرداری ها.