چگونه توانستم سبب افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزم شوم؟
محل انتشار: اولین همایش بین المللی پیشروان تعلیم و تربیت
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 49
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EDULEADCONF01_1231
تاریخ نمایه سازی: 15 تیر 1404
چکیده مقاله:
خودکارآمدی تحصیلی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر موفقیت و پیشرفت دانش آموزان شناخته می شود و نقش حیاتی در شکل گیری انگیزه، تلاش و پشتکار در فرآیند یادگیری دارد. این پژوهش با هدف بررسی و افزایش خودکارآمدی تحصیلی یک دانش آموز دبستانی، از طریق اجرای راهکارهای کاربردی و مبتنی بر نظریه خودکارآمدی بندورا، انجام شد. روش تحقیق به صورت اقدام پژوهی و با گردآوری داده های کیفی و کمی از طریق مشاهده، مصاحبه و پرسش نامه انجام گرفت. نتایج اولیه نشان داد که دانش آموز مورد مطالعه به دلیل تجربه های منفی قبلی و بازخوردهای نامناسب، از اعتمادبه نفس و خودکارآمدی پایینی برخوردار است که این امر موجب کاهش انگیزه و مشارکت وی در فعالیت های کلاسی شده بود. با طراحی و اجرای راهکارهایی شامل تقسیم وظایف درسی به بخش های کوچک، ارائه بازخوردهای توصیفی و حمایتی، الگوسازی از همسالان موفق، آموزش مهارت های تنظیم هیجانی و ایجاد فرصت های خودبازتابی، تغییرات مثبت و قابل توجهی در رفتار، نگرش و باورهای تحصیلی دانش آموز مشاهده گردید. افزایش نمرات پرسش نامه خودکارآمدی و تقویت مشارکت فعالانه دانش آموز در کلاس، نشان دهنده اثربخشی این مداخلات بود. یافته های این پژوهش بر اهمیت توجه به جنبه های هیجانی و انگیزشی در آموزش تاکید داشته و پیشنهاد می کند معلمان و مربیان با بهره گیری از روش های مشابه، بهبود مستمر خودکارآمدی دانش آموزان را در اولویت برنامه های آموزشی قرار دهند.
کلیدواژه ها:
خودکارآمدی تحصیلی ، اقدام پژوهی ، انگیزش ، بازخورد توصیفی ، مهارت های تنظیم هیجانی ، مشارکت دانش آموز ، آموزش فنی و حرفه ای
نویسندگان
دلارام فتحی
فرهنگی آموزش و پرورش استان کرمانشاه