تاثیر سبک های یادگیری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر سبک های یادگیری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی است. سبک یادگیری به شیوه ای اطلاق می شود که فرد در فرایند دریافت، پردازش، سازمان دهی و یادآوری اطلاعات از آن بهره می گیرد. از آن جا که دانش آموزان دارای سبک های یادگیری متفاوتی هستند، شناخت این تفاوت ها می تواند نقش مهمی در بهبود روش های تدریس و ارتقاء کیفیت یادگیری ایفا کند. در این مطالعه، سبک های یادگیری دیداری، شنیداری و جنبشی-لمسی مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط آن ها با عملکرد تحصیلی در دروس اصلی مانند ریاضی، علوم و زبان فارسی تحلیل شد. یافته های حاصل از بررسی منابع علمی و نتایج پژوهش های پیشین نشان می دهد که تطبیق روش تدریس معلمان با سبک یادگیری غالب دانش آموزان، می تواند منجر به افزایش انگیزه، درک بهتر مطالب درسی و ارتقاء نمرات تحصیلی شود. همچنین، مشخص شد که سبک یادگیری تاثیر بسزایی در نحوه مشارکت دانش آموزان در کلاس، تمرکز، و یادآوری مطالب دارد. بر این اساس، آموزش معلمان برای شناسایی و به کارگیری سبک های مختلف یادگیری در کلاس درس، به عنوان راهکاری موثر در بهبود کیفیت آموزش و موفقیت تحصیلی دانش آموزان توصیه می شود. در پایان، پژوهش بر لزوم طراحی برنامه های آموزشی متناسب با سبک های یادگیری و تقویت رویکردهای تدریس متنوع تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی ، تفاوت های فردی ، روش های تدریس