بررسی ارتباط بین فعالیت های پرورشی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش به بررسی عمیق ارتباط میان فعالیت های پرورشی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان می پردازد. با اذعان به نقش محوری انگیزه در فرایند یادگیری و پیشرفت تحصیلی، این مطالعه به دنبال روشن ساختن چگونگی تاثیرگذاری برنامه های پرورشی، اعم از فعالیت های فرهنگی، هنری، ورزشی، اجتماعی و مشاوره، بر ابعاد مختلف انگیزش دانش آموزان است. تمرکز اصلی بر درک مکانیسم هایی است که از طریق آن ها مشارکت در این فعالیت ها می تواند منجر به افزایش خودکارآمدی، حس تعلق، رضایت از مدرسه و در نهایت، تقویت انگیزه درونی و بیرونی برای یادگیری شود. همچنین، این پژوهش به بررسی عوامل تعدیل کننده ای نظیر ویژگی های فردی دانش آموزان، نوع فعالیت پرورشی و کیفیت اجرای آن می پردازد. یافته های این مطالعه می تواند راهکارهای عملی و مبتنی بر شواهد را برای مربیان، معلمان، مشاوران و سیاست گذاران آموزشی فراهم آورد تا با طراحی و اجرای موثرتر برنامه های پرورشی، زمینه را برای ارتقاء انگیزه تحصیلی و موفقیت علمی دانش آموزان فراهم سازند. این تحقیق با اتکا به رویکردهای نظری مختلف در حوزه روانشناسی تربیتی، به تحلیل جامع این ارتباط می پردازد و چشم اندازهای جدیدی را برای پژوهش های آینده در این زمینه ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

فعالیت های پرورشی ، انگیزه تحصیلی ، خودکارآمدی ، تعلق خاطر ، پیشرفت تحصیلی.