تاثیر یادگیری مشارکتی بر تعاملات اجتماعی دانش آموزان: یک مطالعه مروری

یادگیری مشارکتی به عنوان یک رویکرد آموزشی موثر، در دهه های اخیر توجه محققان و متخصصان تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل پیامدهای یادگیری مشارکتی بر تعاملات اجتماعی دانش آموزان از طریق مرور نظام مند ادبیات موجود است. در این مطالعه، با بهره گیری از روش های مرور سیستماتیک، مقالات علمی معتبر منتشر شده در پنج سال اخیر مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که یادگیری مشارکتی تاثیرات مثبت معناداری بر ابعاد مختلف تعاملات اجتماعی دانش آموزان دارد. این تاثیرات شامل بهبود مهارت های ارتباطی، افزایش حس تعلق به گروه، کاهش رفتارهای منفی نظیر قلدری، افزایش احترام به تنوع و تفاوت های فردی، و تقویت خودکارآمدی اجتماعی است. همچنین، نتایج پژوهش ها حاکی از آن است که ساختار هدفمند فعالیت های مشارکتی، نقش معلم به عنوان تسهیلگر، و توجه به فرایندهای شناختی-اجتماعی، عوامل کلیدی در اثربخشی یادگیری مشارکتی بر تعاملات اجتماعی هستند. این مطالعه ضمن شناسایی شکاف های پژوهشی موجود، چارچوبی جامع برای درک بهتر پیامدهای یادگیری مشارکتی بر تعاملات اجتماعی دانش آموزان ارائه می دهد و پیشنهادهایی برای پژوهش های آتی و کاربرد عملی یافته ها در محیط های آموزشی مطرح می کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، تعاملات اجتماعی ، مهارت های ارتباطی ، جو کلاس ، رشد اجتماعی-عاطفی