ارتباط موثرمعلم ودانش آموز دربهبود یادگیری

ارتباط موثر میان معلم و دانش آموز یکی از عوامل کلیدی در بهبود فرآیند یادگیری به شمار می رود.این ارتباط نه تنها محیط کلاس را از نظر عاطفی و روانی حمایت می کند، بلکه موجب افزایش انگیزه،اعتماد به نفس و مشارکت فعال دانش آموزان نیز می شود.پژوهش ها نشان می دهد که معلمان با ایجاد فضایی آکنده از احترام، همدلی و پذیرش متقابل، زمینه را برای بروز استعدادها و توانمندی های دانش آموزان فراهم می سازند.همچنین تعامل سازنده معلم و دانش آموز موجب تقویت خودپنداره تحصیلی، رشد مهارت های اجتماعی و ارتقای عملکرد تحصیلی فراگیران می گردد.بر این اساس، تقویت مهارت های ارتباطی معلمان و توجه به نیازهای فردی هر دانش آموز عامل موثری در تحقق یادگیری عمیق و پایدار است..مشکلات یادگیری این کودکان معمولا با افزایش سن آنان وخیم تر می شود،به طوری که مشکل آنان که زمانی به راحتی قابل تشخیص بود، صراحت و روشنی خود را از دست می دهد، زیرا این مشکل روانی منجر به نارسائی ویژه در یادگیری می شود یا مشکلات عاطفی و روانی خود حاصل نارسائی ویژه در یادگیری کودک است. باید خاطر نشان ساخت که هر دو شکل آن امکان پذیر است. بدین صورت که کودکان با تنشهای عاطفی نمی توانند از حداکثر تواناییهای بالقوه خود به طرز صحیح استفاده کنند و لذا کشمکشها و تضادهای روانی می تواند سبب مشکلات یادگیری در یک یا چند زمینه درسی شود.همینطور آبشخور مشکل عاطفی کودک می تواند از ناتوانی او در یادگیری درزمینه درسی ویژه باشد.

کلیدواژه ها:

:پژوهش ، یادگیری ، ناتوانی ها ، نارسائی.