رویکردهای چندحسی در آموزش ریاضی به کودکان دارای اختلال ریاضی در مدارس ابتدایی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 68
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSECONFE01_4897
تاریخ نمایه سازی: 14 تیر 1404
چکیده مقاله:
اختلال ریاضی، به عنوان یکی از اختلالات یادگیری خاص، چالش های قابل توجهی را برای کودکان در دستیابی به مهارت های پایه ریاضی ایجاد می کند و می تواند بر پیشرفت تحصیلی و اعتماد به نفس آنها تاثیر منفی بگذارد. شناسایی و مداخله زودهنگام برای کمک به این کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. رویکردهای سنتی آموزش ریاضی اغلب برای دانش آموزان دارای اختلال ریاضی کارآمد نیستند، زیرا این رویکردها معمولا بر روش های دیداری و شنیداری متکی هستند و نیازهای خاص این گروه از دانش آموزان را برآورده نمی کنند. در سال های اخیر، رویکردهای چندحسی به عنوان یک راهبرد موثر برای آموزش به دانش آموزان با اختلالات یادگیری، از جمله اختلال ریاضی، مطرح شده اند. این رویکردها بر به کارگیری همزمان چندین حس (دیداری، شنیداری، لمسی، جنبشی) در فرآیند یادگیری تاکید دارند تا با ایجاد مسیرهای عصبی متعدد، درک مفاهیم را برای دانش آموزان تسهیل کنند. هدف از این مقاله مروری، بررسی و تحلیل رویکردهای چندحسی در آموزش ریاضی به کودکان دارای اختلال ریاضی در مدارس ابتدایی است. این پژوهش به تبیین مبانی نظری، معرفی روش های کاربردی و ارائه شواهدی از اثربخشی این رویکردها می پردازد. یافته ها نشان می دهند که آموزش چندحسی می تواند به طور قابل توجهی به بهبود توانایی های ریاضی، کاهش اضطراب مرتبط با ریاضی و افزایش مشارکت دانش آموزان دارای اختلال ریاضی کمک کند. این مقاله به بررسی چالش ها و راهکارهای پیاده سازی این رویکردها در محیط های آموزشی واقعی نیز می پردازد و پیشنهاداتی برای معلمان، والدین و سیاست گذاران آموزشی ارائه می دهد تا از این طریق بتوانند حمایت های لازم را برای دانش آموزان دارای اختلال ریاضی فراهم آورند. در نهایت، این پژوهش بر اهمیت آموزش های تخصصی برای معلمان و همکاری بین بخشی برای تضمین موفقیت برنامه های آموزشی چندحسی تاکید می کند. همچنین، بررسی شواهد نشان می دهد که مداخلات مبتنی بر چندحسی نه تنها به تقویت مهارت های آکادمیک کمک می کند، بلکه بهبود در عملکردهای اجرایی و تنظیم هیجانی را نیز در پی دارد. استفاده از ابزارهای تکنولوژیک نیز می تواند مکمل این رویکردها باشد و محیط های یادگیری تعاملی تری را فراهم آورد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یاسمین هادوی
کارشناسی علوم تربیتی گرایش آموزش پرورش پیش دبستانی و دبستان دانشگاه پیام نور جهرم