کاربرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) در کاهش اضطراب اجتماعی و بهبود عملکرد انطباقی افراد در موقعیت های مختلف

این مقاله به بررسی کاربرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) در کاهش اضطراب اجتماعی و بهبود عملکرد انطباقی افراد در موقعیت های گوناگون می پردازد. ACT، به عنوان یک رویکرد مبتنی بر موج سوم رفتاردرمانی، با تمرکز بر پذیرش افکار و احساسات ناخوشایند، گسلش شناختی، تمرکز بر لحظه حال، شناسایی ارزش ها و تعهد به عمل، به دنبال افزایش انعطاف پذیری روان شناختی فرد است. این مقاله با بررسی شش فرآیند اصلی ACT، نقش آن در کاهش اجتناب تجربی، و مکانیزم های مربوط به بهبود عملکرد انطباقی، به بررسی چگونگی مواجهه افراد با اضطراب اجتماعی در محیط کار، زندگی اجتماعی و تحصیلات می پردازد. همچنین، شواهد علمی مرتبط با تاثیر ACT در کاهش علائم اضطراب و بهبود عملکرد اجتماعی ارائه می شود. ACT با کمک به افراد در شناسایی باورهای محدودکننده و کنار گذاشتن مقاومت در برابر احساسات ناخوشایند، زمینه ساز پذیرش تجربه های واقعی زندگی فرد است. در این مقاله، همچنین به نحوه تطبیق اصول درمانی ACT با موقعیت های خاص، همچون چالش های اجتماعی یا فشارهای محیط های شغلی پرداخته شده است. این درمان با ایجاد تغییر در سبک زندگی و انتخاب راهبردهای سازگارانه، فرصت بهبودی بلندمدت را برای افراد فراهم می آورد. علاوه بر تاثیرات درمانی، ACT نشان داده است که می تواند اعتماد به نفس و رضایت افراد از زندگی اجتماعی را نیز افزایش دهد. نتایج نشان می دهند که ACT می تواند به عنوان یک گزینه درمانی موثر برای افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی، با هدف بهبود کیفیت زندگی و افزایش توانایی در مواجهه با موقعیت های چالش برانگیز، مورد استفاده قرار گیرد. این مقاله تاکید دارد که ACT نه تنها به کاهش اضطراب کمک می کند، بلکه با ایجاد تعهد به ارزش ها و افزایش انعطاف پذیری روان شناختی، فرد را در مسیر تحقق اهداف و بهبود عملکرد انطباقی در زندگی هدایت می کند. همچنین نقش ACT در تقویت مهارت های اجتماعی، مدیریت استرس، و دستیابی به عملکرد بهتر در فعالیت های روزانه، مانند ارتباطات شخصی و حرفه ای، به صورت ویژه برجسته شده است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) ، اضطراب اجتماعی ، انعطاف پذیری روان شناختی ، اجتناب تجربی ، بهبود عملکرد انطباقی