چگونگی تربیت کوکان و نوجوانان در حیطه تربیت اعتقادی بر مبنای سیره تربیتی پیامبر و ائمه هدی علیهم السلام

دوره کودکی و نوجوانی دوره ای است که انسان آسان تر می آموزد و آموخته هایش نیز پایدارتر و استوارتر است. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: آن که در جوانی بیاموزد، آموزشش به منزله نقش در سنگ است و آنکه در بزرگسالی بیاموزد، آموزشش به منزله نوشتن بر آب است. امیرمومنان علی علیه السلام در نامه اش به فرزندش امام حسن علیه السلام به همین نکته اشاره می کند و می فرماید: لب و جان جوان چون زمین ناکاشته است؛ هر بذری را که در آن افکنده شود می پذیرد؛ از این رو به ادب آموختنت پرداختم، پیش از آنکه قلب و جانت سخت شود و ذهنت مشغول گردد. باید توجه داشت که غرض اصلی آموزش سیره تربیتی پیامبر و ائمه هدی علیهم السلام این است که شخصیت متربی شخصیتی قرآنی گردد، به گونه ای که تمام اعمال وی با معیارهای قرآنی و معصومان علیهم السلام نزدیک شود. بنابراین، اگر بخواهیم نسل جدید سیره تربیتی معصومان علیهم السلام را به آسانی بیاموزند و از دریای معارف آن بهره مند شوند و شخصیت آنها بر پایه ی آموزه های وحیانی بنا شود، بهترین راه این است که در اولین فرصت و به عنوان اولین ماده ی درسی وی را با سیره تربیت اعتقادی معصومان علیهم السلام آشنا کنیم و راه و رسم زندگی معصومان علیهم السلام را به کودکان و نوجوانان بیاموزیم. در حیطه تربیت اعتقادی، تربیت اعتقادی مقدمه تربیت دینی است؛ درواقع تربیت اعتقادی محور تربیت دینی، اخلاقی و حیطه های دیگر تربیت اسلامی است. تربیت اعتقادی در بسیاری از آیات قرآن کریم مورد بحث قرار گرفته است. برخی از این آیات به اهمیت داشتن اعتقاد صحیح می پردازند. از این رو تربیت اعتقادی و نقش معلم و مربی در داشتن اعتقادات صحیح و تربیت متربیان با اعتقادات صحیح و کامل برجسته می گردد.

کلیدواژه ها:

پیامبر و ائمه هدی علیهم السلام ، تربیت اعتقادی ، سیره ، کودکان و نوجوانان