بررسی نقش تفاوت های فردی در سبک های یادگیری بر سطح خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

هدف این پژوهش بررسی نقش تفاوت های فردی در سبک های یادگیری بر خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی است. با توجه به نقش مولفه های شناختی در فرآیند یادگیری، سبک های یادگیری به عنوان الگوهای ترجیحی پردازش اطلاعات، تاثیر بسزایی بر نحوه ی دریافت، درک، و نگهداری مفاهیم دارند. خودکارآمدی نیز به عنوان باور فرد نسبت به توانایی هایش، یکی از عوامل روانشناختی مهم در موفقیت تحصیلی تلقی می شود. این پژوهش از نوع مروری است و با استفاده از بررسی مطالعات و منابع داخلی و خارجی، به تحلیل رابطه میان سبک های یادگیری، خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی پرداخته است. نتایج حاصل از بررسی پیشینه های پژوهشی نشان می دهد که انطباق روش های تدریس با سبک های یادگیری دانش آموزان می تواند منجر به افزایش سطح خودکارآمدی، افزایش علاقه به یادگیری، کاهش اضطراب آموزشی و در نهایت ارتقاء عملکرد تحصیلی گردد. مقاله حاضر با هدف تبیین این ارتباط و ارائه راهکارهایی برای بهبود فرآیند آموزش نگاشته شده است.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، خودکارآمدی تحصیلی ، عملکرد تحصیلی ، تفاوت های فردی