تحلیل و تبیین سلامت روان از منظر نهج البلاغه: راهکارها و آموزه های عملی

سابقه و هدف: نهج البلاغه به عنوان یکی از مهم ترین کتاب های دینی، همواره منبعی برای هدایت حق جویان و مرجعی از فرهنگ اسلامی بوده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیرات آموزه های نهج البلاغه بر سلامت روان افراد و نقش آن ها در ارتقاء و بهبود سلامت روانی جامعه است. مواد و روش ها: این تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و با رویکرد کتابخانه ای انجام شده و شامل بررسی منابع مختلف از جمله ترجمه دشتی (۱۳۸۴) و مقالات علمی است. در این پژوهش، سعی شده است با تکیه بر بیانات امیرالمومنین (علیه السلام)، راه حل های واقعی برای چالش های روانی معاصر ارائه شود. تحلیل و توصیف محتوای مفاهیم با تمرکز بر منابع مرتبط انجام شده است. یافته ها: نتایج پژوهش بر اهمیت خودشناسی و توجه به خداوند به عنوان عوامل کلیدی در ارتقاء آرامش روانی و معنابخشی به زندگی تاکید دارد. همچنین، نقش صبر و استقامت در مواجهه با چالش ها و ضرورت مدیریت احساسات برای حفظ روابط مثبت اجتماعی و تقویت دوستی و محبت از دیگر یافته های مهم این پژوهش است. نتیجه گیری: آموزه های امام علی (ع) در نهج البلاغه به عنوان منبعی غنی برای ارتقاء سلامت روان و بهبود کیفیت زندگی فردی و اجتماعی شناخته می شوند. این آموزه ها به افراد کمک می کنند تا با چالش ها و مشکلات زندگی روزمره به طور موثر مواجه شوند و درک عمیق تری از موقعیت های دشوار پیدا کنند. پیروی از این آموزه ها به ایجاد جامعه ای سالم و متعادل با بنیان های اخلاقی قوی کمک می کند و می تواند به مقابله با استرس های زندگی مدرن و فراهم کردن محیطی مثبت و سازنده منجر شود.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، سلامت روان ، خودشناسی ، صبر و استقامت ، مدیریت احساسات ، دوستی و محبت