مروری تحلیلی بر تفاوت های روان شناختی در خودکارآمدی اجتماعی، ادراک شایستگی و راهبردهای کنار آمدن در دانش آموزان ناشنوا، نابینا و عادی

دانش آموزان با نیازهای ویژه، به ویژه کودکان ناشنوا و نابینا، با چالش های منحصربه فردی در ابعاد روان شناختی و اجتماعی روبه رو هستند که می تواند بر خودکارآمدی اجتماعی، ادراک شایستگی و راهبردهای کنار آمدن آن ها تاثیر بگذارد. این مقاله با رویکردی مروری و تحلیلی، به بررسی نظری مفاهیم یادشده در میان سه گروه دانش آموزان ناشنوا، نابینا و عادی می پردازد. هدف اصلی، روشن ساختن تفاوت های بالقوه در این سه سازه روان شناختی میان گروه های مذکور، از طریق تحلیل مطالعات پیشین داخلی و خارجی است. یافته های نظری نشان می دهد که ناتوانی های حسی می توانند بر خودپنداره، اعتماد به نفس اجتماعی و نوع راهبردهای مقابله ای دانش آموزان تاثیرگذار باشند. دانش آموزان ناشنوا، به دلیل محدودیت در ارتباطات کلامی، ممکن است در شکل گیری خودکارآمدی اجتماعی با موانع بیشتری مواجه شوند، درحالی که دانش آموزان نابینا ممکن است درک متفاوتی از شایستگی خود در محیط های آموزشی داشته باشند. همچنین، نحوه کنار آمدن این دانش آموزان با مشکلات روزمره می تواند متاثر از نوع ناتوانی، سطح حمایت اجتمعی و شیوه های تربیتی خانواده و مدرسه باشد. این مقاله در پایان، پیشنهادهایی برای بهبود مداخلات روان شناختی و آموزشی برای هر گروه ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی اجتماعی ، ادراک شایستگی ، راهبردهای کنار آمدن ، دانش آموزان ناشنوا ، دانش آموزان نابینا