تاثیر آموزش مجازی بر کیفیت یادگیری در دوران پساکرونا

با شیوع ویروس کووید-۱۹، نظام های آموزشی در سراسر جهان ناگزیر به ترک روش های سنتی آموزش حضوری و روی آوردن به بسترهای مجازی شدند. این تغییر ناگهانی، فرصت ها و چالش های متعددی را در مسیر یادگیری ایجاد کرد. پس از عبور از شرایط بحرانی اولیه و بازگشت نسبی به وضعیت عادی، نظام های آموزشی وارد مرحله ای از بازنگری و بازطراحی در روش های آموزش شدند که از آن به عنوان دوران 'پساکرونا' یاد می شود. در این دوره، یکی از مهم ترین دغدغه ها بررسی تاثیر آموزش مجازی بر کیفیت یادگیری دانش آموزان و دانشجویان است. در این مقاله، با رویکردی تحلیلی، به بررسی ابعاد مختلف آموزش مجازی از جمله مزایا، محدودیت ها، چالش های فنی و روانی، و تاثیر آن بر انگیزه و بازده تحصیلی پرداخته شده است. همچنین، نقش طراحی آموزشی، تعامل معلم و دانش آموز، و دسترسی به فناوری های نوین در ارتقاء کیفیت یادگیری تحلیل شده است. یافته ها حاکی از آن است که هرچند آموزش مجازی به عنوان راهکاری قابل اتکا در زمان بحران مطرح شد، اما بدون ایجاد بسترهای حمایتی مناسب، نمی توان از آن انتظار ارتقاء کیفیت آموزشی به صورت پایدار را داشت. در پایان، پیشنهادهایی برای بهینه سازی آموزش مجازی در قالب یک نظام ترکیبی ارائه می شود تا بتوان از ظرفیت های بالقوه آن در دوران پساکرونا به طور موثر بهره برداری کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، کیفیت یادگیری ، دوران پساکرونا ، آموزش آنلاین ، یادگیری الکترونیکی