رابطه سبک یادگیری تکانشی تاملی با مهارت دستخط در دانش آموزان ابتدایی

هدف این تحقیق بررسی رابطه سبک یادگیری تکانشی تاملی با مهارت دستخط در دانش آموزان ابتدایی بود. روش پژوهش حاضر براساس هدف کاربردی و بر اساس روش گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع ششم ابتدایی شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۱۱۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گرداوری شامل پرسشنامه سبک های تاملی کاچیوپوو همکاران (۱۹۸۴) و مهارت دستخط بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد. همبستگی مثبت و معنی داری بین سبک های تاملی با مهارت دستخط وجود دارد (۰۱/۰P<). بین سبک های تکانشی با مهارت دستخط ارتباط منفی و معناداری وجود دارد (۰۱/۰P<). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که سبک های تاملی توانستند مهارت دستخط دانش آموزان را به صورت مثبت و معناداری پیش بینی کنند. اما سبک های تکانشی مهارت دستخط دانش آموزان را بصورت منفی پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

سبک یادگیری ، مهارت دستخط ، تکانشی تاملی