چگونه توانستم مهارت های زندگی (کنترل خشم، حل تعارض و همدلی) را در بین دانش آموزان پرورش دهم؟

این اقدام پژوهی با هدف شناسایی و به کارگیری راهکارهای اثربخش جهت پرورش مهارت های زندگی از جمله کنترل خشم، حل تعارض و همدلی در بین دانش آموزان دوره متوسطه اول انجام گرفت. در طول سال تحصیلی جاری، مشاهدات میدانی و مصاحبه های اولیه نشان دادند که بسیاری از دانش آموزان به دلیل کمبود آموزش های عملی و ضعف در خودآگاهی و همدلی، در تعامل های روزمره خود با خشم و تعارض به شیوه های نامناسب مواجه می شوند و پیامد آن کاهش آرامش روانی، افت کیفیت روابط همسالان و تضعیف انسجام کلاس بود. بدین منظور، با بهره گیری از روش های آموزش غیررسمی، کارگاه های مهارت محور، جلسات مشاوره گروهی و طراحی برنامه های پرورشی هدفمند، زمینه های لازم برای توانمندسازی روانی و اجتماعی دانش آموزان فراهم شد. گردآوری داده ها از طریق مشاهده، مصاحبه، پرسش نامه و بازخورد معلمان صورت پذیرفت و پس از تحلیل داده ها، راهکارهایی چون آموزش عملی مهارت های خودکنترلی، طراحی بازی های گروهی حل مسئله، تشویق به بیان هیجانات و تقویت فرهنگ همدلی و همیاری پیشنهاد و به اجرا درآمد. نتایج نشان دادند که این اقدامات سبب افزایش سطح خودآگاهی هیجانی، بهبود رفتارهای همدلانه و کاهش تعارض های بین فردی شد. این پژوهش بیانگر اهمیت برنامه ریزی تربیتی و استمرار آموزش مهارت های زندگی برای ایجاد بستر رشد اجتماعی و روانی در مدارس است.

کلیدواژه ها:

مهارتهای زندگی ، آموزش ، دانش آموزان