تحلیل اثربخشی مهارت های خودتنظیمی یادگیری در پیشرفت یادگیری بلندمدت کودکان دبستانی: پیشنهادات

هدف این مطالعه بررسی تاثیر آموزش مهارت های یادگیری خودتنظیمی بر یادگیری درازمدت دانش آموزان دوره ابتدایی است. یادگیری خودتنظیمی به مجموعه ای از فرآیندهای شناختی، انگیزشی و رفتاری گفته می شود که به یادگیرنده در برنامه ریزی، نظارت و ارزیابی یادگیری کمک می کند (Pintrich, ۲۰۰۰). با توجه به اهمیت این مهارت ها در موفقیت تحصیلی و حفظ آموخته ها، پژوهش حاضر با رویکرد نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی تهران بود که ۶۰ نفر به صورت تصادفی و خوشه ای انتخاب و در گروه های آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ هفته تحت آموزش مهارت های یادگیری خودتنظیمی قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل آموزش های معمول را دریافت کرد. داده ها از طریق آزمون یادگیری درازمدت که محتوای درسی یکسانی داشت، جمع آوری و با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش مهارت های یادگیری خودتنظیمی تاثیر معناداری بر ارتقاء یادگیری درازمدت دارد (p<۰.۰۱). این یافته ها نشان می دهد که آموزش این مهارت ها می تواند به عنوان روشی موثر برای بهبود کیفیت یادگیری در دوره ابتدایی به کار گرفته شود. بنابراین، توصیه می شود برنامه ریزان آموزشی، معلمان و والدین توجه ویژه ای به پرورش این مهارت ها در فرایند یاددهی-یادگیری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی یادگیری ، یادگیری پایدار ، دانش آموزان دبستانی ، مهارت های شناختی ، آموزش موثر