نقش فناوری واقعیت افزوده در آموزش مهارت های «آگاهی بدنی» دانش آموزان کلاس پنجم ابتدایی

آگاهی بدنی به عنوان یکی از مهارت های حیاتی در توسعه شناختی و جسمانی دانش آموزان شناخته می شود که موجب افزایش خودآگاهی، کنترل حرکتی و سلامت روان می گردد. با پیشرفت فناوری های نوین آموزشی، استفاده از فناوری واقعیت افزوده (AR) به عنوان ابزاری موثر در تقویت این مهارت ها مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر فناوری واقعیت افزوده در آموزش مهارت های آگاهی بدنی به دانش آموزان کلاس پنجم ابتدایی است. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بوده و جامعه آماری شامل دانش آموزان کلاس پنجم یک مدرسه ابتدایی در شهر تهران می باشد که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه آگاهی بدنی استاندارد و برنامه های آموزشی مبتنی بر واقعیت افزوده بود. نتایج نشان داد استفاده از فناوری واقعیت افزوده موجب بهبود معنادار در مهارت های آگاهی بدنی دانش آموزان شد (رضایی، ۱۳۹۸؛ Smith, ۲۰۲۰). یافته ها با نتایج مطالعات پیشین مبنی بر افزایش انگیزه و تمرکز دانش آموزان در محیط های تعاملی هماهنگ است (محمدی، ۱۳۹۷؛ Johnson & Lee, ۲۰۱۹). همچنین این فناوری به دلیل قابلیت ایجاد محیط های شبیه سازی شده، توانسته محدودیت های یادگیری سنتی را کاهش دهد (حسینی، ۱۴۰۰). در پایان، پیشنهاد می شود آموزش دهندگان و مدیران مدارس از فناوری واقعیت افزوده برای ارتقاء مهارت های حرکتی و آگاهی بدنی دانش آموزان استفاده نمایند تا فرایند یادگیری تعاملی تر و اثربخش تر گردد.

کلیدواژه ها:

واقعیت افزوده ، آگاهی بدنی ، آموزش ، مهارت های حرکتی ، دانش آموزان ابتدایی