ارزیابی تابآوری زیرساخت های آبی با رویکرد مدیریت منابع آب زیرزمینی: کاربرد مدل WEAP در تحلیل سناریوهای پایدار

با افزایش فشارهای اقلیمی، رشد جمعیت و بهره برداری بی رویه از منابع طبیعی، زیرساخت های آبی در بسیاری از مناطق جهان، به ویژه مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران، با چالش های جدی مواجه شده اند. تاب آوری این زیرساخت ها در برابر تنش های محیطی و انسانی، به عنوان یک مولفه کلیدی در پایداری سیستم های مدیریت منابع آب شناخته می شود. این مقاله به بررسی مفهوم تاب آوری در زیرساخت های آبی و راهکارهای ارتقاء آن از طریق مدیریت هوشمند منابع آب زیرزمینی پرداخته و تاکید ویژه ای بر مدل سازی سیستم های منابع آب با استفاده از مدل WEAP دارد. در این راستا، با مروری بر مبانی نظری، تجارب بین المللی و شرایط خاص منابع آب زیرزمینی در ایران، قابلیت های مدل WEAP در تحلیل سناریوهای مختلف مدیریتی و اقلیمی ارزیابی شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که استفاده از ابزارهای مدل سازی همچون WEAP، در کنار رویکردهای مشارکتی و سیاست گذاری منسجم، می تواند نقش موثری در افزایش تاب آوری و بهره برداری پایدار از منابع آب زیرزمینی ایفا کند. در پایان، پیشنهادهایی برای بهکارگیری ری این ابزارها در سیاست گذاری منابع آب در ایران ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

تابآوری زیرساخت ها ، منابع آب زیرزمینی ، مدل WEAP ، مدیریت منابع آب ، سناریوهای اقلیمی ، ایران