مطالعه اثر لئوناردیت بر فرآیند جذب بور در خاکهای آهکی اطراف دریاچه ارومیه

در مناطق خشک و نیمه خشک نظیر حاشیه دریاچه ارومیه، یکی از چالشهای مهم در مدیریت پایدار خاک، مسئله ای سمیت و آلودگی ناشی از تجمع بور است که می تواند کیفیت خاک و منابع آب زیرزمینی را تهدید کند. این پژوهش با هدف بررسی اثر کاربرد لئوناردیت به عنوان یک جاذب طبیعی بر جذب و واجذب بور در خاک آهکی این منطقه انجام شد. در این راستا، آزمایشی بر روی ۴ نمونه خاک آهکی در سه سطح صفر، ۲ و ۴ درصد وزنی و ۹ سری غلظتی بور (۰-۱۲۰ میلیگرم بر لیتر) با محلول زمینه سدیم کلرید ۰.۳ مولار انجام شد. داده های جذب بور با مدل های النگمویر (۹۵.۰-۷۸.۰ R۲)، فروندلیچ (۹۲.۰-۷۶.۰ R۲)، تمکین (۹۷.۰-۶۳.۰ R۲) و دوبیین-رادوشکویچ (۹۹.۰-۹۷.۰ R۲) برازش داده شد. نتایج نشان داد با افزودن لئوناردیت، پارامترهای جذب شامل حداکثر جذب تک لایه ای النگمویر (maxq)، انرژی جذب النگمویر (LK) و حداکثر ظرفیت جذب دوبینین-رادشکویچ (qs) کاهش یافت. بنابراین کاربرد لئوناردیت می تواند میزان سمیت بور در خاک ها به ویژه در خاک های آهکی را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

بور ، لئوناردیت ، جذب ، خاک آهکی ، دریاچه ارومیه