بررسی و مقایسهی سه روش برنامه ریزی آزمایشهای ژئوتکنیک (تاگوچی، سطح پاسخ، پلکت - برمن)

در مهندسی ژئوتکنیک پیشبینی و یا تخمین پارامترها از اهمیت بسیار برخوردار است و چالش برانگیز است. از آنجایی که بررسی اثر تک تک متغیرهای دخیل در محاسبه یک پارامتر ژئوتکنیکی نیازمند انجام تعداد آزمایشهای فراوان است؛ لذا با توجه به محدودیت زمانی و باالرفتن امکان خطا، انجام تمامی آزمایشها تقریبا غیرممکن است. در این مقاله سعی داریم تا با تعریف متغیرهای فرضی و اختصاص دادن سطوح متفاوت به آنها و استفاده از سه روش تاگوچی، متدولوژی سطح پاسخ و پلکت - برمن تعداد آزمایشهایی که توسط این سه روش برای پیش بینی اثر سطوح مختلف متغیرها بر روی پارامتر نهایی حاصل از دستگاه برش پیچشی استوانه توخالی پیشنهاد می شود را با یکدیگر مقایسه نماییم. مثال ارائه شده شامل پارامترهای تنش محصور (c´P)، نسبت تخلخل (e)، زاویه اعمال بار قائم (α)، فاکتور تنش میانی (b)، درصد فیبر و نوع فیبر A و B. است نرم افزاری که برای این منظور مورد استفاده قرار گرفته مینی تب ۱. است

کلیدواژه ها:

تاگوچی ، سطح پاسخ ، پلکت - برمن ، برنامه ریزی آزمایش ها