فعالیت سیتوتوکسیک میرتنول بر روی رده سلولی گلیومای C۶ در شرایط آزمایشگاهی

گلیوبلاستوما مولتیفرم (GBM)، به عنوان کشنده ترین تومور سیستم عصبی مرکزی، با نرخ بقای پایین و مقاومت به درمان های رایج مواجه است. این پژوهش اثر سیتوتوکسیک میرتنول، یک مونوترپن الکلی طبیعی، را بر رده سلولی گلیومای C۶ در شرایط آزمایشگاهی بررسی کرد. سلولهای C۶ با غلظتهای مختلف میرتنول (۱۰-۵تا ۱۰³ میکرومولار) به مدت ۲۴ و ۴۸ ساعت تیمار شدند و زنده مانی با روش MTT ارزیابی گردید. مقادیر IC₅₀ میرتنول پس از ۲۴ و ۴۸ ساعت به ترتیب ۰.۰۳۳ میکرومولار (فاصله اطمینان ۹۵%: ۰.۰۱۴–۰.۰۷۴) و ۰.۰۰۳۳ میکرومولار (فاصله اطمینان ۹۵%: ۰.۰۰۱۶–۰.۰۰۶۷) محاسبه شد که نشان دهنده سمیت وابسته به دوز و زمان است. این مطالعه نشان می دهد میرتنول دارای فعالیت ضدگلیومایی قوی است که از اثرات گزارش شده در مطالعات پیشین بر سایر سلولهای سرطانی فراتر می رود. یافته ها حاکی از پتانسیل میرتنول به عنوان یک عامل درمانی یا پیشگیرانه برای GBM است و لزوم بررسی های بیشتر در مورد مکانیسم های مولکولی و کارایی پیش بالینی آن را تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

میرتنول ، گلیوبلاستوما ، سمیت سلولی ، رده سلولی C۶ ، MTT