تاثیر انعطاف پذیری فردی و جو ایمنی بر رفتارهای ناایمن در محیط های کاری

تحقیق حاضر به بررسی تاثیر انعطاف پذیری فردی و جو ایمنی بر رفتارهای ناایمن در محیط های کاری پرداخته است. در محیط های شغلی پرخطر، مانند صنایع ساخت وساز، که در آن کارگران با چالش های فراوانی مواجه هستند، رعایت ایمنی اهمیت زیادی دارد. انعطاف پذیری فردی به توانایی افراد در مقابله و سازگاری با شرایط پرتنش اشاره دارد که در مواجهه با خطرات، نقش موثری در کاهش رفتارهای ناایمن ایفا می کند. با این حال، در کنار این ویژگی فردی، جو ایمنی نیز عامل تعیین کننده ای است که می تواند تاثیرات روانی و رفتاری کارکنان را در راستای رعایت ایمنی تقویت یا تضعیف کند. جو ایمنی، به عنوان یک سازه اجتماعی و فرهنگی در سازمان ها، بیانگر نگرش ها و ارزش های مشترک پیرامون ایمنی است و در صورت وجود جو ایمنی مثبت، کارکنان به طور طبیعی به سمت رعایت دستورالعمل های ایمنی تمایل پیدا می کنند. این تحقیق به دنبال بررسی تعامل این دو عامل (انعطاف پذیری فردی و جو ایمنی) و تاثیر آن ها بر بروز رفتارهای ناایمن در محیط های کاری است. نتایج این تحقیق می تواند به مدیران و مسئولان ایمنی کمک کند تا استراتژی های موثری برای کاهش خطرات شغلی و ارتقای ایمنی در محیط کار تدوین کنند. این مطالعه همچنین با استفاده از مدل های نظری در حوزه ایمنی شغلی، روان شناسی مثبت نگر و نظریه های انگیزشی، به گسترش درک علمی در این زمینه کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری فردی ، جو ایمنی ، رفتارهای ناایمن ، ایمنی شغلی