بررسی ارتباط پلی مورفیسم های rs۳۴۸۷۸۹۱۳ و rs۳۴۴۷۴۱۰۴ از ژن (Hemoglobin subunit gamma-۲) HBG۲ با سقط مکرر در جمعیت زنان حامله شمال غرب ایران

سقط مکرر یکی از مشکلات شایع و پیچیده در باروری زنان است که عوامل ژنتیکی، به ویژه پلی مورفیسم های ژنی، در بروز آن نقش مهمی ایفا می کنند. ژن HBG۲ که کدکننده زیرواحد گاما ۲ هموگلوبین جنینی (HbF) است، از جمله ژن هایی است که اخیرا توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده است. هدف از این مقاله مروری، بررسی نقش پلی مورفیسم های rs۳۴۸۷۸۹۱۳ و rs۳۴۴۷۴۱۰۴ در ژن HBG۲ و ارتباط آن ها با سقط مکرر در زنان است. با مرور شش پژوهش بین المللی از سال ۲۰۱۶ به بعد، شواهدی مبنی بر کاهش بیان HBG۲ در بافت جفت زنان مبتلا به سقط مکرر به دست آمد. همچنین، مطالعات مرتبط با بیماری های خونی مانند آنمی داسی شکل نشان داده اند که افزایش مصنوعی بیان این ژن می تواند آثار محافظتی بر ساختار گلبول های قرمز داشته باشد. اگرچه ارتباط مستقیم این دو پلی مورفیسم خاص با سقط مکرر هنوز به طور قطعی تایید نشده است، اما داده های فعلی نقش بالقوه ژن HBG۲ را در تنظیم خون رسانی و سلامت جفت آشکار می کنند. این نتایج بر ضرورت مطالعات ژنتیکی گسترده تر و استفاده از فناوری های نوین مانند CRISPR-Cas۹ برای بررسی و مداخله هدفمند در مسیرهای مرتبط با سقط مکرر تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

سقط مکرر ، گاماگلوبین ، هموگلوبین جنینی ، جهش ژنی ، واریانت های ژنی