التزام به حق بر پایداری اقلیمی تضمینی بر اعاده حقوق عمومی در تقلیل پیامدهای تغییرات اقلیمی بر جامعه ایران

عدم توفیق سلسله نشست های هیئت بین الدولتی تغییرات آب و هوایی موجبات تضییع حقوق جوامع، بالاخص کشورهای درحال توسعه شده است. فقدان اهتمام به مقوله عدالت اقلیمی در نظام حقوق بین الملل موجب شده است، که کشورهایی که کمترین تاثیر را در انتشار گازهای گلخانه ای داشته اند، با بیشترین پیامدهای تضییع کننده حقوق عمومی مواجه شوند. از همین منظر، مسئله استکثار ناپایدرای اقلیمی بواسطه وقوع پیامدهای تغییرات آب و هوایی، به جامعه ایران نیز تحمیل شده است. لذا، در این مطالعه این سوال مطرح می گردد، که بارزترین پیامدهای ناگوار تغییرات آب و هوایی بر جامعه ایران و ساز و کار حقوقی غلبه بر آنها چه خواهد بود؟ و در پاسخ به سوال، این فرضیه مطرح می گردد، اهتمام به حق بر پایداری اقلیمی التزامی بر تقلیل پیامدهای اضمحلال کننده تغییرات آب و هوایی را برای جامعه ایران به همراه خواهد داشت. این مطالعه در راستای دستیابی به اهداف و نتایج متعالی شده در دو فاز عملیاتی و تحقیقاتی به انجام رسیده است. در فاز نخست، برای افزایش آگاهی تیم تحقیق شناسایی و تجزیه و تحلیل بارزترین پیامدهای تغییرات آب و هوایی با بهره گیری از نظرسنجی خبرگان به انجام رسیده است. در فاز دوم، برای اکتساب به مطلوب ترین ساز و کارهای حقوقی مقابله با تغییرات آب و هوایی، سوابق متون حقوقی و گزارش های سازمان بین المللی و حاکمیتی مورد تاویل واقع گردید. منطبق بر استقصا صورت پذیرفته در این تحقیق، (۱)کاهش عملکردی حوزه صنایع راهبردی کشور بواسطه محدودیت منابع انرژی، (۲)اختلال در کیفیت زندگی بواسطه فراوانی وقوع طوفان های گرد و غبار منطقه ای و برون مرزی بر کشور، و (۳) مخاصمات استانی بر اکتساب به منابع آبی، از پیامدهای مخرب تغییرات آب و هوایی در تضییع حقوق عمومی جامعه ایران محسوب می گردند. در نهایت تقریر می گردید، که سیاست گذاری و تقنین گذاری اقلیمی در معیت اهتمام به حق بر پایداری اقلیمی، موجبات پیاده سازی ساز و کارهای کاهش (Mitigation) و سازگاری (Adaptation) را تسهیل خواهد نمود.

کلیدواژه ها:

تغییرات آب و هوایی ، حقوق عمومی ، حقوق محیط زیست ، حق بر پایداری اقلیمی ، جامعه ایران