راهبردهای کلیدی برای کمک به دانش آموزان مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) در محیط آموزشی

اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) یک اختلال روانپزشکی پیچیده است که با وسواس ها (افکار، تصاویر یا تمایلات تکراری، ناخواسته و مزاحم) و اجبارها (رفتارهای تکراری یا اعمال ذهنی که فرد برای کاهش اضطراب ناشی از وسواس ها یا جلوگیری از وقوع رویدادی ناگوار انجام می دهد) مشخص می شود. این اختلال می تواند پیامدهای منفی قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی، مشارکت اجتماعی و سلامت روان کلی دانش آموزان داشته باشد. هدف اصلی این مقاله، ارائه یک چارچوب جامع از راهبردهای عملی و موثر برای معلمان، والدین و متخصصان مدرسه است تا بتوانند به بهترین شکل ممکن از دانش آموزان مبتلا به OCD حمایت کنند. این مقاله با استفاده از روش تحقیق مروری و تلفیقی از یافته های علمی در حوزه روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، روانشناسی تربیتی و تجربیات بالینی متخصصان سلامت روان تدوین شده است. نتایج حاصل از بررسی ادبیات نشان می دهد که یک رویکرد جامع و هماهنگ، شامل آگاهی بخشی و آموزش تمامی ذینفعان، ایجاد محیطی حمایتی و انعطاف پذیر در مدرسه، اعمال تنظیمات منطقی و تسهیلات آموزشی متناسب با نیازهای فردی دانش آموز، مدیریت آگاهانه رفتارهای اجباری بدون تقویت ناخواسته آن ها، و همکاری نزدیک و مستمر با خانواده و متخصصان سلامت روان (برای ارجاع به درمان های مبتنی بر شواهد مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) و مواجهه و جلوگیری از پاسخ (ERP))، برای مدیریت موثر OCD در دانش آموزان ضروری است. در بخش بحث، بر اهمیت درک ماهیت OCD و اجتناب از تقویت چرخه های وسواسی-اجباری تاکید شده و لزوم تمایز بین رفتارهای وسواسی و سایر مشکلات رفتاری مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه گیری نهایی نیز بر اهمیت یکپارچه سازی حمایت های آموزشی و درمانی برای تضمین موفقیت تحصیلی و بهبود کیفیت زندگی این دانش آموزان تاکید می کند. این مقاله می تواند به عنوان یک راهنمای عملی برای تمامی افرادی که با دانش آموزان مبتلا به OCD سروکار دارند، مفید باشد.

کلیدواژه ها:

اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) ، دانش آموزان ، محیط آموزشی ، راهبردهای حمایتی ، مواجهه و جلوگیری از پاسخ (ERP) ، د