پذیرش هوش مصنوعی در مدیریت منابع انسانی

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی پذیرش هوش مصنوعی در مدیریت منابع انسانی می باشد. جهت سنجش پذیرش هوش مصنوعی از ابعاد دقت، اتوماسیون، قدرت و ظرفیت محاسبات، تجربه بلادرنگ و شخصی سازی استفاده شده است. جامعه آماری شامل کارکنان شرکت های منتخب فناوری اطلاعات در شهر تهران که در آنها از فناوری های هوش مصنوعی در شیوه های مدیریت منابع انسانی استفاده می شود، است که از این بین، ۱۳۲ نفر به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی ساده انتخاب گردیدند. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی است. از نظر نحوه گردآوری داده های پژوهش، پژوهش حاضر جزء تحقیقات توصیفی، از نظر جمع آوری داده ها، پژوهش میدانی محسوب می شود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار SPSS ۲۳ و SMARTPLS ۳ استفاده گردید و نتایج حاکی از این است که متغیرهای دقت، اتوماسیون، قدرت و ظرفیت محاسبات، تجربه بالادرنگ و شخصی سازی بر متغیر صرفه جویی در زمان و هزینه تاثیر می گذارند.

کلیدواژه ها:

پذیرش هوش مصنوعی ، دقت ، اتوماسیون ، قدرت و ظرفیت محاسبات ، تجربه بلادرنگ و شخصی سازی