سیاست زدگی در نظام آموزشی: پیامدها و راهکارها

سیاست زدگی در نظام آموزشی به معنای بهره برداری از سیاست های آموزشی، برنامه های درسی، و شیوه های تدریس به منظور پیشبرد اهداف ایدئولوژیک خاص است. این پدیده موجب تحریف محتواهای آموزشی، تضعیف تفکر انتقادی و تبدیل آموزش به ابزاری برای القای دیدگاه های خاص می شود. مقاله حاضر با نگاهی جامع و چندرشته ای، به بررسی انواع روش های سیاست زدگی در آموزش شامل تغییر محتوای کتب درسی، سانسور موضوعات حساس، کنترل معلمان و تحمیل دیدگاه های خاص در کلاس درس می پردازد. همچنین از طریق مطالعات موردی از کشورهایی چون آلمان نازی، غنا، اندونزی، ژاپن و ایالات متحده، ابعاد گوناگون این پدیده و پیامدهای آن بر آزادی آکادمیک، یادگیری دانش آموزان و انسجام اجتماعی تحلیل می شود. نتایج نشان می دهد که سیاست زدگی نه تنها موجب کاهش کیفیت آموزش و فرصت های برابر می گردد، بلکه جامعه را به سمت قطبی شدن، بی اعتمادی نهادی و بازتولید نابرابری سوق می دهد. در ادامه، راهکارهایی همچون تضمین آزادی آکادمیک، طراحی برنامه های درسی بی طرفانه، توانمندسازی معلمان و ایجاد نهادهای ناظر مستقل برای مقابله با این پدیده پیشنهاد شده است. این پژوهش تالش دارد با ارائه رویکردی تحلیلی، ابزارهای مفهومی و تجربی مناسبی برای درک و مواجهه با سیاست زدگی در آموزش ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

سیاست زدگی آموزش ، آزادی آکادمیک ، برنامه ی درسی ، تفکر انتقادی ، بی طرفی آموزشی