بررسی مستندات قرآنی-روایی در تطبیق اصول بنیادین سبک زندگی اسلامی و غربی

سبک زندگی مجموعه ای از رفتارهای درونی و بیرونی است که افراد آن را بر اساس خلقیات و تمایلات خویش انتخاب می کنند و آن را در زندگی روزانه خود به نمایش می گذارند. بنابراین سبک زندگی تنها به دارایی های مادی یک فرد محدود نمی شود؛ بلکه چگونگی نمایش آن ها توسط اوست. به طور کلی، رفتارهای عادی و روزمره ای که شخص در قالب عادات و تصمیمات کوچک و بزرگ به طور روزانه اتخاذ می کند را سبک زندگی می نامند و مهم ترین ویژگی آن نیز شکل گیری حول محور خلقیات ، تمایلاتوق و سلیقه ی افراد است. این نوشتار با تحلیل چیستی و ماهیت «سبک زندگی»، مولفه ها و ویژگی های سبک زندگی را بیان نموده سپس با ذکر برخی مستندات قرآنی-روایی به تبیین و بازشناسی سبک زندگی اسلامی که نمونه ای از سبک زندگی خدامحور است و قیاس آن با سبک زندگی غربی به عنوان نوعی از سبک زندگی انسان محور با شیوه ی گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و به روش توصیفی-تحلیلی پرداخته است. یافته ها حاکی از آن است که براساس ادله ی قرآنی-روایی موجود، سبک زندگی اسلامی نه تنها براساس اصول فردی شکل می گیرد، بلکه به خانواده و جامعه نیز توجه ویژه دارد. از سوی دیگر عدم رواج نهادینه سازی سبک زندگی اسلامی سبب گرایش به سبک زندگی غربی و مولفه های انسان محور آن می شود که در این خصوص تاثیر و کارایی رسانه ها قابل چشم پوشی نیست. لذا هدف این پژوهش بررسی فضای مفهومی سبک زندگی و ارائه ی مفهوم سازی دقیق از سبک زندگی اسلامی و مقایسه ی آن با سبک زندگی غربی است.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی اسلامی ، سبک زندگی غربی ، انسان محوری ، خدامحوری ، رسانه