بررسی رابطه شیوه های مدیریت منابع انسانی جدید و عملکرد نوآوری در شرایط بحرانی و تعبیری جدید در زمینه بهبود بخش آموزشی آموزش و پرورش استان گیلان

در این پژوهش قصد داریم اثر شیوه های مدیریت منابع انسانی نوین (NHRM) بر عملکرد نوآوری را با نقش واسطه ای نوآوری سازمانی و رفتار کاری نوآورانه در بخش آموزشی بررسی کنیم. با این وجود، اثبات تجربی برای تعیین این رابطه ناکافی است. در نتیجه ابزارهای آماری کمی در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج فعلی که با استفاده از داده های جمع آوری شده از ۰۵۴ کارمند در ادارات آموزش و پرورش در استان گیلان که در بررسی آنلاین شرکت کردند به دست آمد، حاکی از آن است که بین شیوه های مدیریت منابع انسانی نوین و عملکرد نوآوری، رابطه مثبت معناداری وجود دارد. در ضمن مشخص شد نوآوری سازمانی و رفتار کاری نوآورانه نقش واسطه ای دارند. در ضمن نتایج حاکی از آن است که این رابطه با نقش واسطه ای نوآوری سازمانی بیشتر افزایش می یابد. درنتیجه نتایج نشان می دهند که تقویت شیوه های مدیریت منابع انسانی نوین در وزارت آموزش و پرورش، اجرای مدیریتی را تقویت خواهد کرد و عملکرد نوآورانه را افزایش خواهد داد. در طول همه گیری و شرایط بحرانی، چالش های آزاردهنده بخش آموزش و پرورش را وادار نمود که از استراتژی های سازمانی برای دستیابی به نوآوری در دوره حیاتی و غیرقابل پیش بینی استفاده کند که نیاز به شیوه های عملی، سریع و فنی دارد که آن را رقابتی شکست ناپذیر، خلاقانه و انگیزشی می سازد. درنتیجه استفاده از مدیریت منابع انسانی نوین می تواند راه حل هایی ایجاد کند، مشکلات را حل کند و در طول زمان واکنش به یک بحران، نوآوری را در میان کارکنان افزایش دهد. فرم، اجرا و بهبود پایداری زیست محیطی در درون سازمان هایی که بر نوآوری دائمی تکیه می کنند، با شیوه های منابع انسانی ارتباط دارند.

کلیدواژه ها:

شیوه های مدیریت منابع انسانی نوین ، عملکرد نوآوری ، نوآوری سازمانی ، رفتار کاری نوآورانه ، پایداری