رابطه بین کوته بینی مدیریتی و ساختار سرمایه شرکت ها: مقاله مروری نظام مند

هدف از این مقاله، بررسی نظام مند ادبیات نظری و تجربی مرتبط با تاثیر کوته بینی مدیریتی بر ساختار سرمایه شرکت هاست. کوته بینی مدیریتی به گرایش مدیران به تمرکز بر نتایج کوتاه مدت به جای منافع بلندمدت اشاره دارد که می تواند بر تصمیمات تامین مالی، انتخاب منابع سرمایه و ترکیب بدهی و حقوق صاحبان سهام اثرگذار باشد. این پژوهش با بهره گیری از روش مرور نظام مند، ۶ مقاله معتبر داخلی و خارجی منتشرشده بین سال های ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۲ و ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۲ را تحلیل کرده است. یافته های حاصل نشان می دهد که در بیشتر مطالعات، کوته بینی مدیران با کاهش تمایل به استفاده از بدهی، افزایش تمرکز بر منابع داخلی، و اتخاذ ساختار سرمایه محافظه کارانه تر همراه است. همچنین، متغیرهایی مانند ساختار مالکیت، پوشش رسانه ای، فشار بازار، و افق زمانی مدیران به عنوان عوامل تعیین کننده در رابطه شناسایی شده اند. چارچوب مفهومی پیشنهادی این مقاله، بر پایه تئوری نمایندگی و تلفیق متغیرهای رفتاری و ساختاری، امکان تحلیل دقیق تر این رابطه را فراهم می سازد. در بخش تحلیل و ترکیب یافته ها، نقاط همگرایی و واگرایی پژوهش ها مشخص شده و در ادامه با شناسایی شکاف های نظری، پیشنهاداتی برای مطالعات آینده ارائه شده است. نتایج این پژوهش برای پژوهشگران، مدیران، نهادهای ناظر و سیاست گذاران بازار سرمایه از منظر درک بهتر رفتارهای مالی مدیران و طراحی سازوکارهای نظارتی بلندمدت حائز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

کوته بینی مدیریتی ، ساختار سرمایه ، افق زمانی مدیران ، سیاست های تامین مالی ، تئوری نمایندگی