پیش بینی علاقه به درس ریاضی بر اساس علاقه به مدرسه و ارتباط معلم-دانش آموز

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی علاقه به درس ریاضی بر اساس علاقه به مدرسه و ارتباط معلم-دانش آموز انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت در زمره پژوهشهای توصیفی از نوع همبستگی ی قرار داشت. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر شاهرود به تعداد ۳۰۰۵ بود که با استفاده جدول مورگان ۳۴۱ نمونه به روش نمونه گیری نیز در دسترس انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ها، علاقه به مدرسه وانگ (۲۰۱۱)، رابطه معلم-دانش آموز موری و زوواک (۲۰۱۱) و علاقه به ریاضی نعمتی ۱۳۸۸ استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۶ و آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شد. یافته ها نشان داد علاقه به درس ریاضی بر اساس علاقه به مدرسه و ارتباط معلم-دانش آموز قابل پیش بینی است. براساس یافته های این پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که علاقه به مدرسه و رابطه معلم – دانش آموز از عوامل موثر بر علاقه به درس ریاضی دانش آموزان است که می بایست مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

علاقه به مدرسه ، ارتباط معلم-دانش آموز ، علاقه به درس ریاضی