بررسی رابطه تحول من و تمایزیافتگی خود با توجه به نقش میانجی روابط موضوعی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تحول من و تمایزیافتگی خود با توجه به نقش میانجی روابط موضوعی در دانشجویان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر زنجان انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان دختر و پسر در نیمسال دوم سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان بود که مطابق آمار گزارش شده توسط دانشگاه، ۱۰۷۹۱ نفر دانشجو در این دانشگاه در حال تحصیلی بودند. مطابق جدول مورگان، به ازای ۱۰ هزار نفر از جامعه آماری، نمونه های به اندازه ۳۷۳ نفر از افراد جامعه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. روش پژوهش توصیفی - پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. بعد از گردآوری داده ها، نتایج با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون های آماری متناسب مثل همبستگی و مدل سازی معادلات ساختاری و با بهره گیری از نرم افزار amos ۲۴ و spss۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که متغیر پیش بین یعنی تحول من بر روابط موضوعی و تمایزیافتگی خود به ترتیب اثر مستقیم منفی و مثبت معنادار دارد و روابط موضوعی نقش میانجی را در رابطه بین تحول من و تمایزیافتگی خود ایفا می کند. به بیان دیگر، تحول من علاوه بر اثر مستقیم، به واسطه روابط موضوعی بر بروز و ظهور ویژگی های فردی تمایزیافتگی خود نیز تاثیر غیرمستقیم دارد. بر اساس این نتایج بدست آمده، در فصل حاضر، یافته ها مورد بحث و بررسی و تحلیل و تبیین قرار گرفت و در ادامه محدودیت ها و پیشنهادات کاربردی و پژوهشی جهت استفاده پژوهشگران آتی ارائه شد.

کلیدواژه ها:

تمایزیافتگی خود ، روابط موضوعی ، تحول من ، دانشجویان