اثربخشی یوگای ذهنآگاهانه بر حس طردشدگی و سبکهای رفتاری خودنظم دهی سالمندان همراه خانواده

این پژوهش با هدف اثربخشی یوگای ذهنآگاهانه بر حس طردشدگی و سبکهای رفتاری خودنظم دهی سالمندان همراه خانواده انجام شد. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی به همراه دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل با طرح پیشآزمون و پس آزمون است. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان همراه خانواده شهر تهران در تابستان سال ۳۰۴۱ بودند و به منظور انتخاب نمونههای آماری تعداد ۱۴ فرد سالمند به صورت روش نمونهگیری غیرتصادفی انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در ۲ گروه۳۱ ( نفره آزمایش۳۱ نفر گروه یوگای ذهنآگاهانه) و ( ۳۱ .نفر گروه گواه) جایگزین شدندابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه حس طردشدگی لری و مک دونالد (۲۴۳۴) و پرسشنامه تنظیم رفتاری هیجان کرایج و گارنفسکی (۲۴۳۲ ).بودند جهت تحلیل دادههای گردآوری شده از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که اجرای جلسات یوگای ذهنآگاهانه بر روی متغیرهای حس طردشدگی و سبکهای رفتاری خودنظمدهی سالمندان همراه خانواده اثر داشته است. براساس نتایج، اجرای جلسات یوگای ذهنآگاهانه باعث کاهش نمرات حس طردشدگی و بهبود نمرات سبکهای رفتاری خودنظم دهی در سالمندان شده است.

کلیدواژه ها:

یوگای ذهنآگاهانه ، حس طردشدگی ، سبکهای رفتاری خودنظم دهی ، سالمندان همراه خانواده